Wielka Brytania (UK) powinna ponownie rozważyć porozumienie w sprawie mobilności młodzieży zaproponowane przez Unię Europejską (UE) w zeszłym tygodniu.
Tak twierdzi burmistrz Londynu Sadiq Khan, który naciska na większą swobodę przemieszczania się młodych ludzi.
„Ludzie powinni zrozumieć różnicę między programem mobilności młodzieży a swobodnym przepływem osób w ramach jednolitego rynku” – powiedział w wywiadzie dla Financial Times.
Khan „[fears] ludzie mylą te dwa pojęcia” i ma nadzieję, że „następny rząd Partii Pracy zrozumie to rozróżnienie”.
Burmistrz stolicy Anglii określił porozumienie z UE w sprawie mobilności młodzieży jako „niezwykle ważne” dla Londynu.
Stwierdził, że brytyjsko-unijne porozumienie w sprawie mobilności młodzieży pomogłoby sektorom hotelarskim, opieki zdrowotnej i opieki społecznej, które borykają się z niedoborem umiejętności.
Jeśli kolejny rząd odmówi zawarcia umowy z UE w sprawie mobilności młodzieży, Khan planuje kontynuować program wymiany studentów z UE.
Wielka Brytania odrzuca ogólnounijną propozycję mobilności młodzieży
Starając się o reelekcję po raz trzeci w maju 2024 r., komentarze Khana są odejściem od jego partii politycznej.
Partia Pracy „nie ma planów” dotyczących umowy o mobilności młodzieży między Wielką Brytanią a UE. Jest to podobne do obecnego stanowiska rządu Wielkiej Brytanii.
„Nie wprowadzamy ogólnounijnego programu mobilności młodzieży” – powiedział rzecznik rządu na temat unijnej propozycji mobilności młodzieży.
Rzecznik dodał: „Swobodny przepływ w UE został zakończony i nie ma planów jego wprowadzenia”.
W propozycji UE stwierdzono jednak, że będzie to ograniczone porozumienie, a nie przywrócenie swobodnego przepływu.
Proponowany program mobilności młodzieży pozwoliłby obywatelom Wielkiej Brytanii i UE w wieku od 18 do 30 lat na pobyt w państwie członkowskim UE lub Wielkiej Brytanii przez okres do czterech lat.
Młodzi obywatele, którzy spełnią określone kryteria i zakwalifikują się do programu, będą mogli pracować, studiować, przechodzić szkolenia i podróżować.
W przypadku uczestników z Wielkiej Brytanii będzie to dozwolone tylko w kraju docelowym. Wniosek nie zezwala na mobilność wewnątrz UE.
Proponowana umowa między Wielką Brytanią a UE w sprawie mobilności młodzieży dotyczyłaby również tego, co UE nazwała barierami mobilności.
Jego celem jest zapewnienie sprawiedliwego traktowania studentów z UE studiujących w Wielkiej Brytanii. Po Brexicie studenci z UE muszą płacić wyższe międzynarodowe stawki czesnego zamiast stawek „krajowych”.
Zezwala również obywatelom UE na odbywanie staży w Wielkiej Brytanii, nawet jeśli szkolenie to jest związane ze studiami w UE.
Obecnie obywatele UE musieliby spełniać wymogi brytyjskiej wizy pracowniczej, aby podjąć szkolenie, ponieważ jest ono uważane za pracę zgodnie z prawem brytyjskim.
Oznacza to przekroczenie progu wynagrodzenia i uiszczenie dodatkowej opłaty imigracyjnej oprócz brytyjskich opłat wizowych.
Osoby, które uczestniczyłyby w porozumieniu w sprawie mobilności młodzieży, nie podlegałyby takim wymogom.
Inne apele o program mobilności młodzieży z UE
Burmistrz Londynu nie jest jedynym, który wzywa Wielką Brytanię do wynegocjowania z UE umowy w sprawie mobilności młodzieży.
Były minister gabinetu Partii Konserwatywnej i Unionistycznej oraz czołowy zwolennik Brexitu George Eustice poparł podobny pomysł.
Eustice zasugerował, że obywatele UE chcący pracować w Wielkiej Brytanii i obywatele brytyjscy w UE powinni mieć prawo do dwuletniej wizy pracowniczej.
Z drugiej strony, ankieta przeprowadzona przez grupę Best for Britain 2023 wykazała, że 68% z 10 000 wyborców popiera program wzajemnej mobilności młodzieży z UE.
Dyrektor generalna Best for Britain, Naomi Smith, podkreśliła, że „wzajemny program mobilności młodzieży z UE jest korzystny dla obu stron”.
Wiele organizacji młodzieżowych w Wielkiej Brytanii i UE również popiera tę propozycję.
Kiedy jednak Wielka Brytania odrzuciła propozycję UE dotyczącą mobilności młodzieży, dyrektor ds. członkostwa w English UK, Huan Japes, powiedział The PIE News, że było to rozczarowujące, ale spodziewane.
English UK jest krajowym stowarzyszeniem akredytowanych centrów nauczania języka angielskiego (ELT).
„Ich uzasadnienie, że nie chcą powrotu do swobody przemieszczania się po Brexicie, jest mniej niż istotne” – dodał Japes.
Argumentuje, że „programy mobilności młodzieży są zarówno oparte na wizach, jak i ograniczone czasowo”.
Wielka Brytania ma obecnie umowy dotyczące mobilności młodzieży z ponad dziesięcioma krajami, w tym Australią, Kanadą, Koreą Południową, Japonią i Nową Zelandią.
Pozwala on młodym osobom z tych krajów studiować lub pracować w Wielkiej Brytanii przez maksymalnie dwa lata.
Brytyjski rząd oświadczył, że jest otwarty na porozumienie w sprawie mobilności młodzieży, które miałoby zastosowanie do konkretnych krajów, a nie wszystkich państw członkowskich UE.
Komisja Europejska potwierdziła, że Wielka Brytania skontaktowała się z wieloma państwami członkowskimi UE.
Podkreślił jednak, że tylko ogólnounijna umowa w sprawie mobilności młodzieży zapewni sprawiedliwość i równe traktowanie uczestników.