Według doniesień, Wielka Brytania odrzuciła umowę o mobilności młodzieży z Hiszpanią.
Umowa o mobilności młodzieży mogłaby ułatwić podróżowanie i możliwości pracy dla młodych ludzi w Wielkiej Brytanii i Hiszpanii po Brexicie.
Pozwoliłoby to hiszpańskiej młodzieży mieszkać i pracować w Wielkiej Brytanii przez okres do dwóch lat bez sponsorowania przez pracodawcę.
Większość umów dotyczących mobilności młodzieży jest wzajemna, co oznacza, że młodzi Brytyjczycy mogą również mieszkać i pracować w Hiszpanii przez taki sam okres czasu.
Mimo to szersza oferta UE pozostaje na stole, sygnalizując ciągłe dążenie do lepszych ustaleń dotyczących mobilności.
Hiszpańska propozycja mobilności młodzieży dla Wielkiej Brytanii
Źródło w The Telegraph podało, że premier Wielkiej Brytanii Sir Keir Starmer omówił potencjalny program mobilności młodzieży z premierem Hiszpanii.
Hiszpański premier Pedro Sánchez podobno przedstawił tę propozycję podczas prywatnego spotkania na szczycie Europejskiej Wspólnoty Politycznej na początku tego miesiąca.
Uważa się, że Starmer powiedział, że rozważy propozycję, która wyraźnie kontrastuje ze stanowiskiem poprzedniej administracji Wielkiej Brytanii.
Rozmowy wzbudziły obawy o to, co Starmer może być gotów przyznać UE, aby poprawić stosunki z Europą.
Jednak według The Independent, Starmer odrzucił hiszpańską propozycję mobilności młodzieży.
Rzecznik rządu podkreślił, że nie ma planów powrotu do jednolitego rynku UE ani przywrócenia swobody przemieszczania się.
„I nie rozważamy programu mobilności młodzieży” – powiedział rzecznik The Independent.
Zakończenie swobodnego przepływu było kluczowym aspektem Brexitu, a wprowadzenie ogólnounijnego systemu mogłoby być postrzegane jako podważenie tej zasady.
Złamie to również obietnicę Partii Pracy złożoną podczas kampanii wyborczej, że nie przywróci swobody przemieszczania się.
Umowy Wielkiej Brytanii z innymi krajami dotyczące mobilności młodzieży
Porozumienie w sprawie mobilności młodzieży to umowa, która umożliwia młodym ludziom w wieku od 18 do 30 lat przemieszczanie się między uczestniczącymi krajami.
Umowy te pozwalają młodym ludziom mieszkać, pracować i podróżować po krajach partnerskich przez okres do jednego lub dwóch lat.
Głównym celem jest wspieranie wymiany kulturalnej, stymulowanie rozwoju osobistego i zawodowego oraz wzmacnianie stosunków międzynarodowych.
Umowy o mobilności młodzieży często wiążą się z określonymi kryteriami kwalifikowalności i mogą wymagać od uczestników uzyskania specjalnych wiz.
Wielka Brytania ma obecnie wzajemne programy mobilności młodzieży z 13 krajami, w tym Australią, Nową Zelandią i Kanadą.
Programy te mają określoną liczbę uczestników każdego roku, a niektóre z nich wykorzystują system loterii, aby zapewnić sprawiedliwy wybór.
Brytyjskie umowy dotyczące mobilności młodzieży różnią się od unijnej swobody przemieszczania się tym, że uczestnicy muszą uzyskać brytyjską wizę i kwalifikacje.
Obejmuje to uiszczenie opłaty wizowej i dopłaty zdrowotnej oraz udowodnienie, że mają wystarczające środki na utrzymanie.
W tym roku zwiększono limity w kilku brytyjskich umowach dotyczących mobilności młodzieży, aby przyjąć więcej młodych ludzi.
Propozycja dla całej UE wciąż aktualna
Pomimo doniesień o odrzuceniu przez Wielką Brytanię hiszpańskiej propozycji mobilności młodzieży, poprzednia oferta UE jest nadal aktualna.
W kwietniu Komisja Europejska zaproponowała Radzie Europejskiej rozpoczęcie negocjacji z Wielką Bryt anią w sprawie wzajemnej umowy o mobilności młodzieży.
Komisja stwierdziła, że zmniejszona mobilność między Wielką Brytanią a jej państwami członkowskimi jest jednym z najważniejszych skutków Brexitu.
Miało to znaczący wpływ na młodych ludzi, ograniczając ich możliwości wymiany kulturalnej, edukacyjnej i szkoleniowej.
Wielu uznało tę propozycję za pozytywny krok w kierunku ocieplenia stosunków między Wielką Brytanią a UE i wezwało brytyjski rząd do jej rozważenia.
Jednak rząd Wielkiej Brytanii odrzucił go, powołując się na obawy dotyczące potencjalnych komplikacji.
Proponowane ogólnounijne porozumienie w sprawie mobilności młodzieży wyeliminowałoby kosztowne brytyjskie opłaty wizowe i dopłaty zdrowotne.
Domagała się również, aby studenci z UE płacili takie same niższe stawki za naukę, z jakich korzystają studenci brytyjscy.
Po Brexicie studenci z UE musieli płacić międzynarodowe stawki czesnego, które są dwa lub trzy razy wyższe.
Brytyjski rząd zdecydowanie opowiada się za dwustronnymi umowami z konkretnymi krajami, a nie za porozumieniem obejmującym całą UE.
Jednak UE prawdopodobnie będzie nalegać, aby państwa członkowskie nie podpisywały umowy z Wielką Brytanią, dopóki oferta ogólnounijna pozostaje na stole.
Rzecznik Komisji Europejskiej potwierdził, że propozycja porozumienia w sprawie mobilności młodzieży pozostaje w mocy pomimo odmowy.
Rzecznik prasowy powiedział The Telegraph, że negocjacje z Wielką Brytanią mogą rozpocząć się dopiero po przyjęciu wniosku przez Radę Europejską.
Reakcje i krytyka
Wiele osób uważa, że takie umowy mają kluczowe znaczenie dla utrzymania wymiany kulturalnej i edukacyjnej między Wielką Brytanią a krajami UE.
Krytycy twierdzą, że odrzucenie umowy ogranicza możliwości młodych ludzi i utrudnia im zdobywanie międzynarodowego doświadczenia.
Burmistrz Londynu Sadiq Khan głośno wyraził swoje poparcie dla umowy o mobilności młodzieży między Wielką Brytanią a UE.
Powiedział, że pomoże to Londynowi wypełnić luki kadrowe w różnych sektorach, przynosząc korzyści gospodarkom obu uczestniczących krajów.
Khan planuje program wymiany studentów z blokiem, jeśli rząd odrzuci umowę o mobilności młodzieży z UE.
Wiele organizacji młodzieżowych z Europy kontynentalnej i Wielkiej Brytanii wspiera umowy dotyczące mobilności młodzieży z Wielką Brytanią i UE.
Podczas gdy natychmiastowa propozycja została podobno odrzucona, trwająca oferta UE utrzymuje otwarte drzwi dla przyszłych umów.
Nie jest pewne, czy nowa umowa zaspokoi zarówno stanowisko Wielkiej Brytanii po Brexicie, jak i dążenie UE do zwiększenia mobilności i współpracy.